به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایرنا؛ پس از آنکه در اختتامیه جشنواره سی و دوم پست دبیری جشنواره سی و سوم نیز به 'علیرضا رضاداد' سپرده شد، او در اولین اقدام در آبان ماه امسال حکم مدیران بخش های مختلف جشنواره بین المللی فیلم فجر را صادر کرد و پس از آن در اتفاقی مهم برای جشنواره سی و سوم رئیس هیات داوران را منصوب کرد.

انتخاب رئیس هیات داوارن جشنواره فیلم فجر نزدیک به سه ماه قبل از برگزاری جشنواره، نه تنها اتفاقی مهم در ادوار مختلف برگزاری این رویداد بود، بلکه با این کار فضا برای شفافیت هر چه بیشتر داوری های جشنواره نیز به وجود آمد. هیات اجرایی جشنواره سی و سوم با گذاردن رئیس برای هیات داوران، خود را به استانداردهای جشنواره های بزرگ دنیا نزدیک تر کرد تا با جشنواره ای متفاوت از لحاظ داوری روبرو شویم.

اما آنچه که از ایجاد پست ریاست هیات داوران جشنواره بین المللی فیلم فجر مهم تر بود، فردی بود که برای این پست منصوب شد؛ مجید مجیدی.

**از 'بایکوت' تا 'محمد (ص)'؛ کارنامه درخشان

آنان که فیلم های دهه ۶۰ را به یاد دارند، قطعا چهره مجید مجیدی را از یاد نبرده اند. بازی درخشان او در فیلم 'بایکوت' در آن سال ها می توانست از این کارگردان پرآوازه یک بازیگر بنام نیز بسازد اما به تدریج کفه کارنامه مجیدی در زمینه فیلمسازی به سابقه اش بر بازیگری چربید و شاید بسیاری اکنون ندانند که مجیدی سینما را با بازیگری شروع کرده است.

کارنامه سینمایی مجیدی به پس از انقلاب و به حوزه هنری باز می گردد. او در تمام سال های دهه ۶۰ به همراه کسانی که در حوزه هنری در تلاش بودند تا هنر انقلابی را در عرصه سینما به نمایش گذارند، تلاش بی وقفه ای را آغاز کرد.

فیلم کوتاه 'انفجار' اولین فیلمی است که مجیدی آن را در سال ۱۳۵۹ با دوربین ۱۶ میلی متری ساخت. پس از آن مجیدی تا ساخت اولین فیلم بلند خود ۱۱ سال را سپری کرد. او در میانه این سال ها به بازیگری روی آورد و تقریبا هر سال یک فیلم بازی کرد.

البته از فیلم کوتاه سازی نیز غافل نشد و 'هودج' (۱۳۶۳)، 'روز امتحان' (۱۳۶۷) و 'یک روز با اسیران' (۱۳۶۸) را در این سال ها ساخت. 'توجیه' (۱۳۶۰)، 'استعاذه' (۱۳۶۱)، 'مرگ دیگری' (۱۳۶۱)، 'دو چشم بی سو' (۱۳۶۲)، 'بایکوت' (۱۳۶۴)، 'تیرباران' (۱۳۶۵)، 'تا مرز دیدار' (۱۳۶۸)، 'در جستجوی قهرمان' (۱۳۶۸) و 'شنا در زمستان' (۱۳۶۸) فیلم هایی بود که مجیدی در آن به عنوان بازیگر حضور داشت. فیلم های که اکثر آن ها ساخت حوزه هنری بود.

'بدوک' نخستین فیلم بلندی بود که مجیدی در سال ۱۳۷۰ کارگردانی کرد و با آن برنده جایزه جشنواره فجر شد.

پس از آن مجیدی فیلم های 'آخرین آبادی' (فیلم کوتاه، ۱۳۷۱)، 'پدر' (۱۳۷۴)، 'خدا می آید' (فیلم کوتاه، ۱۳۷۴)، 'بچه های آسمان' (۱۳۷۵)، 'رنگ خدا' (۱۳۷۷)، 'باران' (۱۳۷۹)، 'پا برهنه تا هرات' (مستند، ۱۳۸۰)، 'المپیک در اردوگاه' (مستند کوتاه، ۱۳۸۱)، «بید مجنون» (۱۳۸۳) و «آواز گنجشک ها» (۱۳۸۶) را ساخت و تقریبا همه فیلم های بلند او در جشنواره های گوناگون مورد استقبال قرار گرفت.

از او به غیر از فیلم نامه هایی که خودش کارگردانی کرده، یک کتاب به نام 'لاله و پونه' نیز منتشر شده است. مجیدی در آخرین فیلم خود که بیش از هفت سال به طول انجامیده است، پروژه ای بزرگ را بر عهده گرفت که اکنون همگان منتظر هستند تا نتیجه آن را در جشنواره فجر امسال مشاهده کنند.

'محمد (ص)' قسمت اول سه گانه ای درباره زندگی پیامبر بزرگ اسلام است و مجیدی با گروهی کاملا حرفه ای آن را آماده پخش کرده است.

تا سال ۲۰۱۲ مجیدی تنها کارگردان ایرانی بود که با فیلم 'بچه های آسمان' در سال ۱۹۹۸ توانست به عنوان نامزد بهترین فیلم زبان خارجی در اسکار انتخاب شود. نکته جالب تر درباره او آن است که به عنوان یکی از ۵ کارگردان منتخب از سوی دولت چین برای ساختن فیلم های مستند کوتاه در مورد شهر پکن به مناسبت المپیک تابستانی پکن ۲۰۰۸ دعوت شد.

**در میانه سینمای انقلاب اسلامی

مجیدی در طول سال های فیلمسازی خود همواره جوایز بسیاری را از جشنواره های گوناگون دریافت کرده است. این موفقیت در حالی به دست آمده که این کارگردان بنام سینمای ایران، بسیاری از فیلم های خود را در ژانر کودک و نوجوان ساخته است.

سینمای مجیدی از بطن بدنه جامعه خود او بر می خیزد و همین دلیل کافی است تا مخاطبان نیز به همراه جشنواره ها برای تماشای آثار خالق 'بچه های آسمان' راغب باشند.

مجیدی حتی در'بید مجنون' نیز که به طور مشخص از سینمای کودکان و نوجوانان دست بر می دارد، باز هم همان همگامی با جامعه را به نمایش می گذارد و همین مساله باعث شکل گیری کارگردانی است که اکنون در میانه ایستاده است.

مجیدی در میانه سینمای ایران پس از انقلاب قرار گرفته و به همین دلیل است که او می تواند بهترین انتخاب برای کارگردانی پروژه 'محمد (ص)' باشد. فهرست موفقیت های او با فیلم های گوناگون او در جشنواره های داخلی و خارجی آن اندازه بلند بالا است که تراز مشخصی برای او را فراهم می آورد.

**امید در انتهای سیاهی

شاید برای آنکه بدانیم مجیدی چه نگاهی به هنر و سینما دارد باید به زمانه کاری و گفت و گوهای او رجوع کنیم. اگر نگاهی به آثار مجیدی داشته باشیم بدون شک یکی از اصلی ترین خصایص فیلمسازی او نمایش فوق العاده 'امید در انتهای سیاهی' است.

او در 'بچه های آسمان'، 'رنگ خدا'، 'بید مجنون'، 'آواز گنجشک ها' و ... دقیقا با همین رویکرد خود را به مخاطب معرفی می کند. کاراکترهای آثار او به شدت در گذران زندگی دچار سختی هستند اما همیشه نور امید از سوی آنها به مخاطب ساطع می شود.

این همان حرفی است که مجیدی در یکی از آخرین گفت و گوهای خود به آن اشاره می کند: 'دوست دارم فیلم های اجتماعی بسازم اما سیاه نمایی نکنم. معتقدم انسان و روح انسان خیلی بزرگتر از وضعیت اجتماعی است. من حرفم این است که انسان می تواند در همه سختی ها و با همه مشکلات عزت انسانی خود را حفظ کند و آن هم در سایه نگاه معرفتی و وجه الهی حاصل می شود.'

مجیدی در تمام فیلم های خود همان گونه که در جایی گفته است به خطوط قرمز نزدیک می شود اما آن سوی خط حرکت نمی کند: 'من روی لبه حرکت کردم چون معتقد بودم که اثرم باید دیده شود و خیلی در آن طرف خط قدم برندارم.'

نگاه مجیدی به سینما را به راحتی می توان در حرف های او تشخیص داد: 'فیلم هایی را دوست دارم کار کنم که نسبتش با انسان باشد یعنی اینکه آثاری باشد که بتواند زبان مشترک بین انسان ها باشد.'

**چرا مجیدی انتخاب مناسبی است؟

اکنون در آستانه سی و سومین جشن سینمای ایران قرار داریم. جشنی که هر ساله همزمان با دهه فجر انقلاب اسلامی برگزار می شود. جشنی که به دلیل اتفاقاتی که در سال های گذشته برای سینمای ایران به وقوع پیوست، هر ساله از مسیر خود دورتر شده است.

داوری جشن سینمای انقلاب اسلامی و برگزاری جشنواره فیلم فجر بدون شک نیاز به افرادی دارد که این فضا را به خوبی تجربه کرده و در طول سال های متمادی با آن همراه بوده باشند. همین دلیل کافی است مردی که از ابتدای انقلاب در فضای حوزه هنری، با دغدغه های هنر انقلابی رشد کرده و همان طور که گفته شد؛ همواره در میانه سینمای انقلاب ایستاده است، امروز به عنوان رئیس هیات داوران جشنواره فیلم فجر سی و سوم انتخاب شود.

**گام هایی برای رسیدن به هنر انقلاب اسلامی

نشانه این ادعا نیز جملات خود مجیدی درباره سینمای انقلاب اسلامی است: 'انقلاب ایران به اعتقاد من یک انقلاب مردمی است و قبل از اینکه انقلابی سیاسی باشد انقلاب کاملا فرهنگی و اعتقادی بود.

شما می بینید که وقتی مردم به خیابان ها ریختند و تظاهرات کردند با چه مکان هایی مقابله کردند، با بانک ها که متعلق به حکومت است، مراکز اداری و دولتی، با مکان هایی که شکنجه گاه های ساواک است، با مشروب فروشی ها و به سینماها حمله کردند یعنی اینکه مردم نشان دادند که این سینما متعلق به آنها نیست.

بنابراین بعد از انقلاب همانطور که خیلی از ارزش ها زنده شدند تحولات زیادی در همه حوزه ها چه در حوزه سیاسی و اقتصادی داشتیم در حوزه فرهنگ هم یک درخشش عجیبی داشتیم؛ در هنرهای مختلف و به خصوص سینما.'

این اتفاق به خوبی ثابت خواهد کرد، جشنواره سی و سوم از تراز متفاوتی نسبت به دوره های پیشین آن برخوردار است. جشنواره ای که امروز می توان یکی از عیارهای سنجش آن را رئیس هیات داورانش دانست. جشنواره ای که رئیس هیات داوران آن مردی از جنس انقلاب اسلامی است و از این رو در جشن سینمای انقلاب اسلامی حرکت به سوی هنر انقلاب اسلامی ادامه خواهد داشت.

سی و سومین جشنواره فیلم فجر همچون سال های گذشته در بهمن ماه برگزار می شود.